przyjaciele z RHC

gaguga

ostatnio ciągle dziękuję za to, że mogę żyć świadomie. Kiedyś nawet nie zdawałam sobie sprawy jakie to cudowne, że mogę wierzyć! że wiem o tym wszystkim! prawdę mówiąc to początkowo miałam pretensje (do kogo? nie wiem...). Pretensje o to, że pewnego dnia znalazłam się w zbyt odpowiednim miejscu, o zbyt odpowiednim czasie, wśród zbyt odpowiednich ludzi. Jakoś mnie denerwowało to, że ja wiem o tym wszystkim, że muszę przez to żyć wg. określonych zasad... Och, widziałam dobre storny, ale patrząc na moich znajomych, te dobre strony były takie malutkie... Moi znajomi nie musieli się Nim przejmować, bo go nie znali... Ale teraz (wśród masy problemów <-- bywa na prawdę ciężko) cieszę się tym jak nigdy! mimo wszystko JESTEM SZCZĘŚLIWA:) Nie muszę się bać, martwić, zawsze mam z kim pogadać, z kim popłakać...

Ostatnio zmała nauczycielka z naszej szkoły. Na pogrzeb przyszliśmy sporo przed czasem. Siedziałam z kolegą (ma w tym roku bierzmowanie, więc 3 razy w tygodniu chodzi do kościoła i w ogóle chrześcijanin jak się patrzy - na pozór). I tak sobie patrzymy na tą trumnę i on mi mówi, że to musi być straszne - śmierć. A ja na to, że całkiem jej zazdroszczę tego, gdzie pewnie teraz jest:) Dalsza rozmowa była ciekawym przeżyciem i tu kolejny wielki plus tego że wierzę się ujawnił - nie boję się śmierci, podczas gdy taki kolega boi się tego panicznie. Pozatym wymyśla sobie własne teorie co to się z nami dzieje po śmierci ("Aga! przecież to by było nudne, takie wieczne szczęście!"). Generalnie (nie on pierwszy zresztą), okazało się, że nie wierzy, bo to nudne... cóż... Patrząc na to tak jak większość (szczególnie w naszym państwie) to to faktycznie nudne. Nie można by coś z tym zrobić? kazdy powinien przejść przez takie RHC i wszyscy byli by szczęliwi! och to by było piękne! Smile

myślę, że powinniśmy dziękować Mu szczególnie, że dostaliśmy możliwość przekonania się, że to nie jest nudne i że możemy być szczęśliwi i w ogóle tu jest pięknie, ale "Świat nie jest domem mym, jam tu przechodniem jest, me skarby w niebie są, nie w tej dolinie łez..." Wink

Karcia

do siebie tam do gwiazd anieli wabią mnie... Smile

ja przeżyłam kolejny wartościowy obóz, i za to równiez dzięuję BO=ogu Smile

anka

nigdy nie brakuje mi towarzystwa...

nawet kiedy jestem sama... Wink